Ons huwelijk kwam bekend te staan als het feest waar ook iedereen danste die niet van dansen hield. Het was inderdaad de mooiste dag uit mijn leven, tot nu toe. Een droom. Ik trouwde in een ontwerp van de Deens-Nederlandse ontwerper Claes Iversen, waarvan het maakproces van schets tot trouwjurk, ook een van de mooiste ervaringen uit mijn leven is.

Mijn vader gaf me weg aan Jordi, een bijzonder en emotioneel moment. Een aantal jaar daarvoor vroeg Jordi om mijn hand aan mijn vader, wat een belangrijk gebruik is in de Turkse cultuur, het getuigt van respect. Maar helaas accepteerde mijn vader Jordi niet en sprak hij anderhalf jaar niet met ons. Het was een moeilijke tijd, die ik niemand zou toewensen, maar het heeft de band tussen Jordi en mij onverwoestbaar gemaakt. Toen mijn vader mij een aantal jaar later tussen een zee aan bloemen, onder de warmte van de Nederlandse zon toch weggaf aan Jordi, barstte iedereen logischerwijs in tranen uit, Jordi incluis. Eindelijk gaf mijn vader officieel zijn zegening.

Big fat Turkish wedding

Er was nog een bruiloft, de Turkse bruiloft. Ter compensatie van onze voor Turkse begrippen veel te kleine trouwerij tussen de appelgaarden, mocht mijn vader een Turks feest organiseren. Er waren 450 genodigden, er was een taart die tot het plafond reikte, raki in overvloed, veel, heel veel eten en Turkse muziek. Het was eigenlijk de avond van mijn vader, waar wij te gast waren.

Een overeenkomst met onze bruiloft in de tuin: ook hier waren de gasten weer de hele avond op de dansvloer te vinden. De Turkse halay, een traditionele Turkse dans, werd gedanst door mijn Turkse én Nederlandse familie, ouders van vrienden en vriendinnen en vrienden. We hadden namelijk de zusjes, broertjes, vaders en moeders van alle vrienden uitgenodigd, want of je nu 400 of 450 gasten ontvangt, dat maakt natuurlijk niet meer uit. Het was mijn eigen big fat Turkish wedding en ik had het voor geen goud willen missen.

Vier de liefde

En nu gaat het trouwseizoen weer van start, of liever gezegd, het seizoen om de liefde weer uitbundig te vieren. Want dat is het mooist aan trouwerijen, dat vooral de liefde rijkelijk vloeit. Waar de liefde vanaf spat zijn onze coversterren Nella Roz en Arantxa Oosterwolde, lovers in werk en in het echt. Ze schitteren in een fantastische serie, in Portugal. Ook als je niet gaat trouwen, is er genoeg te vieren. Jezelf bijvoorbeeld, net als Daniëlle van Grondelle besloot te doen, terwijl ze afscheid nam van haar perfecte leven, en een perfecte husband to be. Ze koos voor haar eigen geluk. En mocht je bruidsgast zijn, dan hebben we genoeg inspiratie voor je om er een dag om nooit te vergeten van te maken.

Op onze uitnodiging stond niet de vraag of je naar het huwelijk van Jordi en mij wilde komen als toeschouwer, maar de vraag of je die dag de liefde wilde komen vieren, met ons. En dat deden we. Er werd gehuild, gelachen en veel geknuffeld. Iedereen voelde hoe belangrijk het is om lief voor elkaar te zijn, eventuele strijdbijlen te begraven en elkaar in de armen te vallen. Ik hoop dat jij dat ook gaat doen dit seizoen, want we kunnen vandaag de dag allemaal wel een beetje extra liefde gebruiken.

Love,

Yeliz Çiçek

Editor-in-chief

Het nieuwe meinummer van Vogue Nederland ligt vanaf 21 april in de winkels en is hier online te bestellen.