Creatief ondernemer en influencer Vivian Hoorn heeft het haar persoonlijke missie gemaakt om vrouwen meer van zichzelf te laten houden. Voor Vogue.nl schrijft ze elke maand over haar ervaringen als single vrouw in de 30 op zoek naar (zelf)liefde en alles wat daarbij komt kijken. Deze week vertelt Vivian Hoorn over haar verjaardag en de waardevolle lessen die ze het afgelopen jaar leerde.
Op 11 september ben ik jarig, ik word 33 jaar. Durf ik het hardop te zeggen? ‘Ach, wat zeur je nou’, hoor ik sommige mensen denken, ‘zo jong nog’. Maar ieder jaar rond mijn verjaardag voelt het alsof er een kleine meltdown op de loer ligt. Mijn biologische klok tikt luider, en de mannen die ik ontmoet lijken liever te kiezen voor iemand die tien jaar jonger is.
Vivian Hoorn is jarig
En toch. Jarig zijn en dus ouder worden, blijkt óók een cadeau. Ik ben dichter bij de vrouw die ik altijd hoopte te worden: sterker, bewuster. Natuurlijk, ouder worden is soms confronterend, maar het is vooral een zegen dat je de kans krijgt.
Op Instagram vermeldde ik in een post dat Carrie Bradshaw 32 jaar was in het eerste seizoen van Sex and the City. De reacties waren overweldigend: zoveel vrouwen herkenden dat gevoel. Het idee dat er nog zoveel seizoenen en dus verhalen te vertellen zijn. Het besef dat je eigenlijk pas aan het begin staat. Ik begin dus nu pas aan seizoen twee.
Via deze link meld je je aan bij ons nieuwe Instagram Channel Before it’s in Vogue
Toch zijn er lessen die ik liever eerder had geleerd. Maar misschien werkt het leven nu eenmaal zo: sommige inzichten dringen pas door als je ze zelf hebt doorleefd. En tegelijk geloof ik dat luisteren je soms een paar omwegen kan besparen. Daarom, een klein beetje tijd cadeau, in de vorm van besefmomenten die mij het afgelopen jaar hebben veranderd.
‘De lessen die ik leerde’
Wees dankbaar voor je lichaam.
Ik heb mijn lichaam niet altijd met respect behandeld. Laten we het anders verwoorden: zwaar verwaarloosd. Je bent wat je eet vond ik ooit een cliché. Dacht als iemand dat tegen mij zei: ‘Ja, is goed met je ik, laat die zak cheese onion chips als ontbijt echt niet staan’. Nu weet ik beter: hoe je voor jezelf zorgt, bepaalt hoe je je voelt, mentaal, fysiek, emotioneel. Het is echt zo. Ja, ik eet nog steeds friet en zakken snoep soms, maar de volgende dag met diarree en een rothumeur wakker worden is het niet waard. Minder stress, gezonder eten, meer beweging, zachter zijn voor mezelf… Ik wilde dat ik er eerder mee was begonnen.
Rode vlaggen kleuren nooit groen.
Mensen kunnen zich aanpassen, maar écht veranderen is zeldzaam. Als iemand jouw grenzen overschrijdt, stop dan met pleasen of lijmen. Je kunt anderen niet veranderen, alleen de manier waarop jij reageert. Nee, ook niet als diegene heel erg zijn best doet maar er niets écht verandert. Oké, rode vlaggen worden misschien een beetje oranje, maar nooit groen.
‘Trek die hakken aan’
Je kunt het aan.
Heb liever spijt van de dingen die je wél doet, dan van de dingen die je nooit hebt geprobeerd. Het leven kan veilig voelen in je comfortzone, maar alles daarbuiten is juist waardoor je echt voelt dat je leeft. Ja, soms ga je flink op je bek. En de pijn of de gevolgen kunnen heftiger zijn dan in dat veilige hokje. Is niet altijd een feestje. Maar juist die momenten maken je sterker. Ze versnellen je groei, geven je kracht en brengen je dichter bij de persoon die je wil zijn. Dus waar je ook al te lang over twijfelt: doe het. Je kunt het aan.
