Nu het einde van 2025 in zicht komt, maken we de balans op. Daarvoor vroeg Vogue een selectie mensen die een bijzonder jaar hebben gehad om terug te blikken. Wat waren hun hoogtepunten? Hun leermomenten? Wat nemen ze mee naar 2026 — en wat laten ze achter? Deze keer in het jaar van: model Gia Bab over 2025.
Gia Bab in 2025
Model Gia Bab timmert hard aan de weg van succes binnen de mode-industrie, zo bleek ook in 2025. Maar haar invloed gaat veel verder dan mode: als trotse trans vrouw en krachtige stem voor de queer community zet ze zich onvermoeibaar in voor zichtbaarheid en representatie. En zichtbaar is Bab zeker: als een van de weinige trans modellen aan de top verschijnt ze in toonaangevende magazines en op internationale runways. Zo schitterde ze dit jaar op de catwalk bij onder meer Weinsanto, Peet Dullaert, Marco Rambaldi, Tokyo James en opende ze de show van Yume Yume tijdens Amsterdam Fashion Week.
Via deze link meld je je aan bij ons nieuwe Instagram Channel Before it’s in Vogue
Ook sierde Bab de oktobercover van Vogue Nederland, het People First Issue. In het coverinterview sprak ze over het belang van zichtbaarheid in een wereld waarin fundamentele mensenrechten, waaronder die van trans personen, steeds vaker onder vuur liggen. “Het voelt als leven met een tweesnijdend zwaard. Aan de ene kant sta ik op billboards en covers, ben ik te zien in grote campagnes. Aan de andere kant voel ik angst voor wetten die mijn en andermans bestaansrechten inperken.” Lees meer in onderstaand artikel.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Het jaar van Gia Bab
Hoe zou je 2025 omschrijven in drie zinnen?
“2025 was een jaar van zichtbaarheid met diepgang: meer podium, maar ook meer bewustzijn. Het was intens, gelaagd en soms confronterend, maar altijd eerlijk. Een jaar waarin schoonheid en waarheid naast elkaar mochten bestaan.”
Wat was jouw hoogtepunt van 2025 en waarom?
“Mijn hoogtepunt was het moment waarop alles samenkwam: mijn werk, mijn verhaal en mijn autonomie. Niet één shoot of cover, maar het besef dat ik niet meer hoef te bewijzen dat ik hier hoor – ik bén hier. Dat gaf rust én kracht.”