Vogue Boekenclub: recensies van Het gore lef van Sarah Arnolds

In deze editie van de Vogue Boekenclub bespreken we Het gore lef van Sarah Arnolds. Eerder deze maand organiseerden we al ons eerste event bij Athenaeum Boekhandel in Amsterdam. Tijdens dit uitverkochte, sfeervolle evenement bespraken we met een deel van ons panel én aanwezige lezers ook al Het gore lef en hieronder lees je de recensies van alle panelleden van de Vogue Boekenclub.

Recensies van ‘Het gore lef’

Eerder dit jaar zijn we gestart met de Vogue Boekenclub, met als doel onze liefde voor lezen te delen. Ook is het fijn een plek te hebben waar je eerlijke recensies kunt lezen van ons panel, bestaande uit ‘professionele lezers’ zoals journalisten, schrijvers en acteurs. Daarnaast willen we graag schrijvers en hun boeken in de spotlight zetten. Dat laatste deden we onlangs letterlijk tijdens ons eerste Vogue Boekenclub-event, waar we Het gore lef van Sarah Arnolds in intieme setting bespraken. Panelleden Jade Olieberg en Tahrim Ramdjan gingen daar in gesprek met Arnolds. Dat smaakte naar meer events, dus houd onze kanalen in de gaten voor updates.

Via deze link meld je je aan bij ons nieuwe Instagram Channel Before it’s in Vogue

Het gore lef is alweer het vierde boek dat we lezen met de Vogue Boekenclub en waar we recensies over schrijven. Het is anders dan de voorgaande boeken die we kozen, omdat het debuut van Sarah Arnolds een verhalenbundel is. Dat leest toch anders dan de romans of het non-fictie boek dat we hiervoor lazen. De afgelopen edities lazen we namelijk Oroppa van Safae el Khannoussi, Vrijuit van Iris de Graaf en Gelukkig maar van Anouk Kemper. Hieronder lees je wat ons panel als Het gore lef-recensies opschreef.

Vogue Boekenclub leest Het gore lef Sarah Arnolds — ©Das Mag

Het gore lef van Sarah Arnolds, € 22,50 (paperback)

hier te koop

Het Vogue Boekenclub-panel

Ginny Ranu, ondernemer en columnist

“Sarah Arnolds kan echt heel goed schrijven. De manier waarop ze haar zinnen formuleert lezen zo goed weg dat ik na twee pagina’s al onder de indruk was van haar kundigheid. De verhalen in Het gore lef vond ik heel grappig en gaven me van tijd tot tijd een onbehaaglijk gevoel, maar niet op een vervelende manier. Elk verhaal had iets absurds en de manier waarop ze verteld worden is niet bevredigend in de conventionele zin. Geen duidelijke ‘arc’, geen voorspelbaar einde. Arnolds trekt gewoon de stekker uit een verhaal en daar moet je het maar mee doen.

Althans, dat dacht ik. Tot ik me realiseerde dat haar verhalen me doen denken aan mijn eigen dissociatieve gedachten, gevoed door mijn fantasierijke brein. Een leugen om de realiteit te omzeilen. Dit boek was van begin tot eind genieten en ik zou het meer dan logisch vinden als Arnold’s schrijven ooit op het witte doek te zien zijn. Graag, zelfs.”

Gisele Azad, Vogue-columnist en creative consultant

“Toen ik begon in Het gore lef vond ik het eerst een beetje ongemakkelijk, omdat ik liegen altijd als iets slechts zag. Maar al snel merkte ik dat liegen veel ingewikkelder is dan ik dacht: soms doe je het om jezelf te beschermen of pijn te vermijden. Sarah Arnolds laat dat goed zien in haar verhalen. Ze schrijft op een manier die scherp maar ook grappig kan zijn, waardoor het makkelijk leest, zelfs als de situaties ongemakkelijk zijn.

Het boek raakte me ook persoonlijk. Het bracht herinneringen op van vroeger, toen loog ik wel eens over kleine dingen, zoals waar ik woonde, een buurt waar ik me voor schaamde, of over de auto van mijn moeder. Door dit boek begreep ik dat zulke leugens ook een manier waren om met moeilijke gevoelens om te gaan. Het gore lef is dus niet alleen een bundel verhalen, maar ook een soort spiegel waarin je jezelf herkent.”

Tahrim Ramdjan, schijver en journalist

“Het gore lef is een lichte verhalenbundel die je niet zomaar loslaat. Als je erin begint, denk je dat het verhalen zijn die losstaan van elkaar. Op de achterflap wordt al een tipje van de sluier gegeven over het gemeenschappelijk thema dat ‘liegen’ zou zijn, al denk ik meer dat het gaat om het hoog houden van een perfect plaatje.

De personages in Arnolds’ bundel zijn lichtelijk absurdistisch, maar dat maakt ze ook juist menselijk: denk aan de intrusieve gedachten van de tienermeisjes in het grootste verhaal van de bundel. Er is voor ieder wat wils in Het gore lef, en je kunt er ook zoveel in lezen als je wil: diepe lessen over hoe je jezelf en anderen voor de gek kunt houden, maar het is óók gewoon lekker om te lezen op het strand.”

Iris de Graaf, presentator, journalist en schrijver van Vrijuit

“Sarah Arnolds pelt in Het gore lef laag voor laag af waarom en hoe mensen liegen. Ik had vooraf een soort verklarend essay verwacht over het fenomeen ‘liegen’, maar werd verrast met een serie losstaande verhaaltjes, die voelen als een microscoop op iets alledaags en tegelijk beklemmends. Knap is dat Sarah op het oog hele koele zinnen schrijft. Die kruipen tegelijkertijd, of misschien wel juist daardoor, echt onder je huid. Ze beschrijft nergens hoe leugens werken, maar laat ons heel subtiel voelen waarom we liegen: om te verbloemen of misleiden, beschermen, verleiden of overleven.

Van het kind dat een façade ophoudt om de ouders niet bezorgd te maken, tot een vrouw die opschept dat ze Russisch studeert terwijl ze nauwelijks een college bijwoont. Arnolds legt genadeloos bloot hoe subtiel we de werkelijkheid naar onze hand zetten en dingen overdrijven, verzwijgen of net ietsje mooier maken. Dat doet de schrijver met lef en zonder oordeel. Ze laat enkel zien hoe waarheid en absurde fictie door elkaar lopen, hoe we elkaar altijd verhalen vertellen om een bepaalde identiteit overeind te houden.

De grens tussen verzinsel en waarheid wordt zo dun dat je soms zelf gaat twijfelen aan wat je leest, maar ze laat het ongemak dat daarbij hoort er gewoon zijn. Veel gedachtekronkels zijn best wel herkenbaar. Dat dwingt je na te denken over je eigen kleine leugentjes of aangedikte verhalen. Het gore lef is scherp, indringend en verontrustend eerlijk over iets wat we allemaal wel eens doen, bewust of onbewust, maar dat liever niet toegeven.”

Recensies van ‘Het gore lef’

Yesim Candan, journalist en columnist

“Sarah Arnolds maakt in Het gore lef duidelijk dat laat zien hoe krachtig leugens kunnen zijn: niet alleen als middel om te verbergen, maar ook als manier om te overleven of omgaan met ongemak. Haar boek draait niet om spectaculaire bedriegers, maar om herkenbare mensen die hun dagen doorkomen met halve waarheden, kleine verdraaiingen en stilzwijgen. Precies daarin schuilt de kracht van dit debuut: Arnolds schrijft over alledaagse zaken en legt er een microscoop bovenop. De toon is licht ironisch. Je leest hoe iemand zijn schaamte wegpoetst of hoe een ongemakkelijk gesprek kantelt omdat een waarheid net níet wordt uitgesproken. De lezer blijft regelmatig achter met vragen: wat is er nu eigenlijk echt gebeurd?

Die openheid maakt Het gore lef fantastisch. Arnolds geeft geen antwoorden, maar legt bloot hoe mensen zich een leven bij elkaar liegen. En dat is misschien wel de meest pijnlijke waarheid van allemaal. Want in het dagelijkse leven doet iedereen dit maar we hebben het er niet over. Het heeft mij geconfronteerd met de vraag wat ik zelf eigenlijk verzwijg? Prachtig boek.”

Bekijk hieronder ook ons event in Athenaeum Boekhandel in Amsterdam.