Tijdens de lente/zomer 2026-debuutshow van Simone Bellotti voor Jil Sander kwamen strakke blazers, kokerrokken en platte schoenen voorbij: de ingrediënten voor een klassieke office look. Maar wie beter keek, zag dat Bellotti zich juist mengt in het huidige gesprek over het kantooruniform anno nu.
Het kantooruniform anno nu
Als het om een kantooruniform gaat, lijken we een beetje verdwaald. Vroeger hadden we het met strakke dresscodes te doen, maar na versoepelde normen, een pandemie tussendoor en de opkomst van de sexy office siren-trend is er weinig houvast meer. Op social media zien we bovendien vooral onrealistische voorbeelden: TikTok staat vol office outfits die meer weg hebben van catwalklooks en Hailey Bieber bombardeerde een kanten-bh onder een blazer als haar werkuniform. Als succesvol oprichter van Rhode zouden we het bijna willen aannemen, maar in de meeste kantoortuinen zou het toch tot gefronste wenkbrauwen leiden.
Via deze link meld je je aan bij ons nieuwe Instagram Channel Before it’s in Vogue
Daar komt bij dat werkkleding vaak onder een vergrootglas wordt gelegd. Op kleine schaal, zoals geroezemoes bij het koffiezetapparaat over die ene werklook van een collega. Maar ook op enorm grote schaal. Denk aan president Zelensky die in de Oval Office kritiek kreeg op zijn legergroene trui, terwijl zakenman Elon Musk probleemloos in een T-shirt in hetzelfde kantoor verscheen.
En vooral de werkkleding van vrouwen wordt steevast beoordeeld. Hillary Clinton kreeg jarenlang commentaar op haar broekpakken en Theresa May lag ooit onder vuur om een leren broek. Sanna Marins outfits waren ook vaak het gesprek van de dag. Toen zij in haar tijd in de Finse politiek op de cover van een tijdschrift verscheen in een blazer met een diep decolleté, leidde dat tot een discussie over de grens tussen professionele uitstraling en vrijheid van kledingkeuze.
Keurige mode
Die constante beoordeling zorgt voor druk: wat je ook aantrekt, iemand vindt er altijd iets van. Zonder regels resulteert dit in een soort tyranny of choice: er is eindeloos veel mogelijk, zóveel dat het verlammend werkt. In plaats van vrijheid geeft die overvloed juist stress, omdat elke keuze ook meteen de verkeerde kan zijn. Misschien grijpen we daarom juist terug naar wat we wéten dat mag. Dit is wat nu gebeurt met de opkomst van conservative core, een reactie op jaren van casual en overdaad. Denk aan hooggesloten jurken, nette oorbellen en perfect gekamde kapsels.
Het is mode die niet vrijblijvend rustig oogt, maar die duidelijk zegt: dit is hoe je je hóórt te gedragen. Een stijl die orde en controle uitstraalt in een tijd die juist chaotisch aanvoelt. Het biedt een soort houvast. (Ik weet nog dat ik vroeger weleens wenste dat ik een schooluniform had, gewoon zodat ik niet elke ochtend anderhalf uur besluiteloos voor mijn kast hoefde te staan.)
