Tijdens het Filmfestival van Venetië lieten Julia Roberts en Amanda Seyfried zien dat de rode loper niet alleen draait om premières, maar ook om modekeuzes – de twee actrices verschenen binnen 48 uur in exact dezelfde Versace-look. Hoe kwam dit tot stand?
Julia Roberts in Versace tijdens Filmfestival van Venetië
Veel mensen die Versace vooral kennen van zinderende avondjurken waren verbaasd toen Julia Roberts in Venetië verscheen, waar ze After The Hunt van Luca Guadagnino promoot. De actrice droeg de allereerste creatie onder leiding van de nieuwe creative director van het Italiaanse modehuis, Dario Vitale. De look bestond uit een wollen jasje, een gestreept overhemd, rechte jeans en pumps.
Via deze link meld je je aan bij ons nieuwe Instagram Channel Before it’s in Vogue
Online reacties lieten zich raden: “Hoe is dit Versace?” Die vraag werd nog luider toen Roberts later op de rode loper verscheen in een crêpe-de-chinejurk, waarvan maar weinig mensen herkenden dat de harlekijnmotieven een verwijzing waren naar Gianni Versace’s herfst/wintercollectie van 1986.
Amanda Seyfried in dezelfde look
Ik neig naar het kamp van Vitale’s supporters: Roberts zag er fab uit. Kracht, verleiding en alles waar Versace voor staat, kun je namelijk ook uitdrukken op andere manieren dan met een safety-pin dress. Amanda Seyfried dacht er hetzelfde over. Zij reageerde onder een Instagram-post van styliste Elizabeth Stewart – die zowel met Roberts als Seyfried werkt – met de woorden: “Mag ik deze outfit ook dragen?”
En omdat we gelukkig niet meer onder het juk leven van de beruchte Who Wore It Best-rubrieken, verscheen Seyfried minder dan 48 uur later in exact dezelfde look tijdens een photocall van The Testament of Ann Lee. Een stuk duurzamer dan Versace opnieuw een uitgesproken nineties- of zeroes-look laten maken.
Nieuwe creative directors
Wat deze twin looks van Julia Roberts en Amanda Seyfried zeggen over Vitale’s visie voor Versace moet nog blijken. Wel is duidelijk dat de rode loper steeds vaker fungeert als springplank voor pas aangestelde creative directors om hun nieuwe richting voorzichtig te introduceren. Waar het Filmfestival van Cannes al een glimp bood van Louise Trotters Bottega Veneta via Julianne Moore en Vicky Krieps, gaf Venetië hints met Alba Rohrwacher in Jonathan Andersons Dior. Cate Blanchett verscheen in Glenn Martens’ Maison Margiela. En dan is er nog Trotters Bottega-look van Jacob Elordi.
Deze soft launch-aanpak is logisch in een jaar vol creatieve debuten, maar fungeert meer als statement van een nieuw tijdperk onder een nieuwe ontwerper dan als een volledig mode-manifest. De vraag is dus niet: “Hoe is dit Versace?”, maar eerder: “Kan dit Versace zijn?”
