Vintage bruiloft

“Toen we eenmaal hadden besloten ons verhaal terug te brengen naar Banff, was restaurant Bluebird een van de eerste onderdelen van de bruiloft die vaststonden”, vertelt Johnny over de locatie van de receptie. “Het restaurant heeft de uitstraling van een chic mid-century chalet, wat perfect aansloot bij onze visie van een warme, vintage esthetiek.” Andere inspiratiebronnen voor de bruiloft waren de archetypen van de zon en de maan — “omdat Matt en ik elkaar op vergelijkbare wijze aanvullen” — en The Song of Achilles van Madeline Miller. Johnny voegt daaraan toe: “Met het ontwerp en de energie van onze Sound of Music-bruiloft wilden we eer betonen aan de vele queer koppels die al eeuwenlang bestaan, lang vóór Obergefell, en die hebben gevochten voor hun gelijke recht om wettelijk te mogen trouwen.”

Deze gedachtegang leidde hen naar het ontwerpen van hun trouwoutfits samen met het queer-owned label Tanner Fletcher. “We wisten dat we sowieso veel normen en tradities zouden doorbreken, dus we zaten volledig op één lijn met de missie van Tanner Fletcher om verandering te brengen en hokjes te doorbreken”, zegt Johnny. De bruidegoms gingen een samenwerking aan met de ontwerpers, die zelf ook een stel zijn, om hun perfecte looks voor de trouwdag te creëren. “Bij het kiezen van kleur overwogen Johnny en ik allebei om een gekleurd pak te dragen, weg van wit”, vertelt Matthew over het proces. “Naarmate de bruiloft dichterbij kwam, vroegen we ons af waarom eigenlijk. We wilden tradities doorbreken en als gay koppel juist de elegantie, zachtheid en kracht van wit omarmen.”

Uniforme outfit

Johnny koos uiteindelijk voor een pak van gebroken wit brokaatkatoen met een bloemenpatroon, gevoerd met satijn en kant. Zijn overhemd had een retro seventies gevoel. “De ruches, gecombineerd een grote strik, waren de perfecte toevoeging voor dat vintage gevoel”, legt de bruidegom uit. Matthew droeg tijdens zijn geloften een wollen pak. “Comfort is voor mij heel belangrijk. Ik wil me vrij kunnen voelen in mijn kleding, zonder in te leveren op stijl”, zegt hij.

LEES OOK

Moderne bruidegoms kiezen voor blazers met bloemen

Roel Janssen

“We hebben uiteindelijk gekozen voor een wijde pantalon met een plooi, maar met een getailleerde taille om vorm te creëren. Ook het jasje werd rond de taille gesneden voor een gecentreerd effect, terwijl er voldoende bewegingsruimte bleef bij de schouders.” Hij combineerde het pak met een zijden charmeuse blouse met losse ruches en pofmouwen. “De hele look vormde een zachte tegenstelling met Johnny’s meer gestructureerde brokaatpak”, deelt Matthew. Als finishing touch droegen beide bruidegoms schoenen van Jacques Solovière.

In plaats van een uniforme outfit voor een wedding party, vroegen ze hun 55 gasten zich te houden aan een losjes thematische dresscode. “We wilden dat iedereen zich comfortabel voelde en niet vastzat aan een specifieke stijl of kleur, dus gaven we ze de vrijheid met de richtlijn: een ‘mid-century chalet wedding in the mountains’. Voor ons betekende dat gedurfde kleuren en een ontspannen, persoonlijke expressie”, aldus Matthew.

Weekend vol activiteiten 

Het huwelijksweekend begon in een ontspannen sfeer: de bruidegoms haalden vrienden op van het vliegveld en sloten de dag af met een avond vol eten en spelletjes bij The Fat Ox in Banff. “We wilden het casual en leuk houden, zodat mensen zich op hun gemak voelden om elkaar te leren kennen, terwijl ze genoten van goed eten”, zegt Matthew.

De volgende ochtend maakten de bruidegoms zich samen klaar, voordat ze vertrokken naar de ceremonie. De viering vond plaats onder een tent, met Mount Rundle op de achtergrond. “Bloemstukken markeerden het gangpad, met een mosachtige basis die organisch uit de houten vloer leek te groeien en het oog leidde naar de prachtigste bloemenpilaren”, legt Johnny uit. “We wilden dat deze pilaren los van elkaar zouden staan, in plaats van één verbonden boog. Dat benadrukte niet alleen onze individuele eigenheid, maar liet het oog ook verder dwalen naar de omringende natuur.”

LEES OOK

De droombruiloft van Lizzy van der Ligt en Yuki Kempees: van trouwen op de Amstel tot feesten op Ibiza

Marjolein van den Brand

Matthew en Johnny wisselden hun geloften uit tijdens een ceremonie die werd geleid door hun dierbare vriendin, Broadway-actrice Ilda Mason. “De ceremonie voelde surrealistisch, alsof het universum had besloten het perfecte moment te creëren”, zegt Matthew. “Zonneschijn die onze huid verwarmde, een perfecte bergbries, lucht die naar dennen rook en een overweldigende hoeveelheid liefde van onze familie en vrienden. Soms voelde het alsof het alleen Johnny en ik waren, alsof we helemaal alleen in een bos stonden.”

Als een theaterstuk

Op een bijzonder moment, waarin Ilda sprak over Matthews overleden vader, trokken de wolken uiteen en verscheen er een kolibrie. “Kolibries worden vaak gezien als een symbool van vreugde, liefde en troost. Het voelde als het perfecte geschenk van mijn vader, een teken dat hij daar bij ons was”, blikt hij terug. Johnny voegt over de ceremonie toe: “Om Rodgers en Hammersteins Cinderella te citeren: ‘I may never come down to earth again.’ Sorry, die móést ik even maken.”

Na de bruiloft omhelsde het koppel hun gasten, waarna ze een rit maakten om foto’s te laten schieten bij de Vermilion Lakes. “Met grote, wat onnozele glimlachen op ons gezicht verwonderden we ons over de schoonheid om ons heen en over het bijzondere moment dat we zojuist hadden gedeeld”, herinnert Matthew zich. Daarna voegden de pasgetrouwden zich weer bij hun gasten in restaurant Bluebird. “De hele sfeer was tot in de puntjes perfect”, zegt Johnny over het mid-century chalet-geïnspireerde ontwerp. De bloemen van de ceremonie kregen een nieuwe plek door het hele restaurant, terwijl menu- en ansichtkaartontwerpen van Feast Studio en El Fitz het geheel verder aankleedden. Johnny: “Onze cocktailservetten waren geïnspireerd op oude ansichtkaarten die we vonden van gay koppels rond 1910, zittend op een grote halve maan als decorstuk. Heel theatraal, helemaal wij.”

LEES OOK

Deze bruid transformeerde het racepak van haar bruidegom in een trouwjurk

Marjolein van den Brand

Voguende moeder

Tijdens een vijfgangendiner met fondue, steak en key lime pie waren er verschillende optredens. Hun vriendin Julia Murney zong het nummer I Don’t Need a Roof uit de musical Big Fish, en later pakte Matthew een ukelele om I Just Want You van Sara Bareilles te spelen. “Tijdens zijn serenade trok er een korte onweersbui voorbij en flitste de bliksem langs de ramen”, herinnert Johnny zich. “We zaten allemaal boven, in kaarslicht, terwijl Matt zijn hart opende. Ik schiet al in tranen als ik eraan terugdenk. Alles was perfect.”

Het dansfeest werd geopend toen de bruidegoms de vloer op gingen en wiegden op Someone to Watch Over Me van Blossom Dearie. “Na onze openingsdans deelde ik een dans met mijn moeder op Wedding Bell Blues van The Fifth Dimension, een nummer dat van haar en mijn vader was”, vertelt Matthew. “Het voelde als een mooie manier om zijn herinnering te eren en me op dat moment via mijn moeder met hem te verbinden.” Daarna barstte het feest volledig los. “Er waren veel performers en Broadway-dansers aanwezig, dus die dansvloer werd flink benut”, vervolgt Matthew. “Mijn moeder had zich zelfs verdiept in vogueing en gaf ons haar beste poses. Het was werkelijk ongelooflijk. Ik ben zó dol op haar en op de geweldige bondgenoot die ze is.”

Terugkijkend op de dag zegt Matthew: “Het voelde echt als een sprookje, wat perfect past bij de manier waarop we elkaar hebben ontmoet.” Johnny voegt daaraan toe: “Alle mensen van wie je houdt, op een plek waar je van houdt, terwijl je trouwt met de persoon van wie je houdt… het was werkelijk waar dromen van gemaakt zijn.”

De Sound of Music-bruiloft in beeld

Bekijk de sprookjesachtige Sound of Music-achtige bruiloft hieronder.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Vogue US.