Pierpaolo Piccioli voor Balenciaga

“Het nieuws van Piccioli’s aanstelling bij Balenciaga maakte direct duidelijk dat het modehuis een andere richting op zou slaan. Ik heb letterlijk gejuicht. Demna, die tijdens hetzelfde seizoen zijn debuut maakte bij Gucci (een zeer succesvol debuut, al zeg ik – niet per se een Demna-fan – het zelf), transformeerde Balenciaga in tien jaar tijd tot een cultureel fenomeen met uitgesproken, vaak provocerende collecties. Zijn beste stukken vond ik altijd de ontwerpen die deden denken aan de grootmeester, Cristóbal Balenciaga, zelf: sculpturaal, complex, dramatisch.

En dat is precies wat ik in veelvoud zag tijdens de debuutshow van Piccioli, een van mijn favoriete ontwerpers die mij elk seizoen weer reikhalzend liet uitkijken naar Valentino-coutureshows. Ik zag prachtige zwarte ontwerpen (Balenciaga’s favoriete kleur), verwijzingen naar de beroemde Sack Dress uit 1957, overdreven heupen, strakke cape-vormen en verlaagde tailles. De finalelook – een zachtroze strapless jurk met een ballonrok die ter hoogte van het bovenbeen opbolde – was de kers op de taart.” – Marjolein van den Brand, senior online redacteur

LEES OOK

Balenciaga keert terug naar zijn roots dankzij Pierpaolo Piccioli

Marjolein van den Brand

Demna voor Gucci

“Aangezien Tom Fords Gucci-periode een van mijn favoriete modetijdperken is, was ik enorm blij om de eerste collectie van Gucci’s nieuwe creative director Demna te zien. Tom Fords tijd bij het modehuis was prachtig vormgegeven: enorm sexy voor zowel mannen als vrouwen, en inmiddels ronduit iconisch. Anno nu dragen A-listers als Emily Ratajkowski nog steeds vintage Gucci van Ford alsof het gisteren is ontworpen. En daar komt dus mijn fascinatie voor deze nieuwe collectie onder Demna vandaan. Die looks deden sterk denken aan Tom Fords tijd bij het merk. De tijgerprint keerde terug, de slouchy jeans uit de jaren 2000 en zelfs de iconische minizwembroek uit 1998 maakte opnieuw zijn opwachting. Het werd een ode aan de oude Tom Ford. En ik wil er meer van zien.” – Roel Janssen, online (eind)redacteur

“In dit seizoen vol debuten is het een kwestie van relevantie: wie weet zich het best te onderscheiden? Ondanks dat ik Rhythm is a Dancer op repeat heb staan sinds Matthieu Blazy’s Chanel en ik de remedie voor mijn winterdagen vond in de felgele fringes bij Bottega Veneta, was het Gucci die mij het meest is bijgebleven. Zelfs na Parijs – waar mijn vaste favorieten mijn volledige aandacht opeisten – bleef Gucci in mijn achterhoofd hangen.

En dat allemaal zonder een traditionele show te geven. Ik was in shock (volgens mij de exacte reactie die Demna probeerde uit te lokken) toen de 37 looks onaangekondigd verschenen op Instagram. Het maakte onze maandagmiddag op kantoor gelijk een stuk spannender. De toon was direct gezet voor Milaan. De collectie, La Famiglia, deed in mijn ogen precies wat ervan werd verwacht. Het was een combinatie van het erfgoed van Gucci, met overduidelijke Tom Ford-sexiness, een knipoog naar Alessandro Michele, en zelfs een beetje Frida Giannini. En dat vermengd met de fundamenten van Demna zelf.

LEES OOK

Deze sterren zitten allemaal front row bij Milan Fashion Week

Vogue

En dan: de première en de film. Spraakmakend was het zeker, en het versterkte het storytelling-effect van de collectie – iets wat ik altijd enorm kan waarderen. Voor mij is dat waar mode echt een kunstvorm wordt – het oog voor detail, de extra laag betekenis en de emotie. Ondanks dat ik zelf het liefst een show zie, was dit echt een goede zet. Het was alles wat een debuut zou moeten doen: een appetizer die je hongerig maakt naar meer. En ik kan me alleen maar afvragen: what’s for dinner? Nog even wachten tot februari dus, wanneer we zijn eerste echte show voor het modehuis kunnen verwachten.” – Sanne Visscher, online redactiestagiaire

Louise Trotter voor Bottega Veneta

“Het debuut van Louise Trotter voor Bottega Veneta was in één woord insane. Na het zien van de collectie dacht ik: ik wil die Bottega-vrouw zijn! De sculpturale jurken, de gerecycled fiberglass jassen en speelse ensembles gemaakt van betoverende franjes en het onmiskenbare signature intrecciato design (onder meer op de jassen van lakleer) – de texturen in deze collectie zijn verrukkelijk. Louise wilde trouw blijven aan het erfgoed van het Italiaanse modehuis, maar durfde ook haar eigen touch eraan te geven. Een briljante en verrassende eerste show als je het mij vraagt. Louise Trotter en Bottega Veneta zijn dé perfecte match.” – Martine Findhammer, online redacteur

“Ik was al groot fan van Louise Trotter sinds haar tijd bij Carven en Lacoste, maar met haar debuut bij Bottega Veneta had ze grote schoenen te vullen (die van Matthieu Blazy, die inmiddels naar Chanel is vertrokken en daar overigens ook een fantastisch debuut had, dus het was moeilijk kiezen). Toch heeft ze de verwachtingen meer dan waargemaakt. Trotters collectie voelde niet alleen als een sterk begin van een nieuw hoofdstuk bij Bottega, maar ook als de bevestiging dat we vrouwelijke creative directors hard nodig hebben. Ze ontwerpt vanuit het perspectief van iemand die wéét hoe het is om kleding te dragen, niet alleen hoe het eruit moet zien.

LEES OOK

Dit zijn alle viral momenten van deze modemaand tot nu toe

Emily Chan, Daniel Rodgers en Mahoro Seward

In tegenstelling tot andere recente debuten die vooral draaiden om performance en concept, draait deze collectie om realiteit. Ze heeft bovendien Blazy’s werk niet overboord gegooid, maar er op haar eigen manier op voortgebouwd. De silhouetten zijn nog steeds groots en volumineus, maar zachter en ronder. De jassen, de tassen, de jurken… ik kan ernaar blijven kijken, maar ik wil ook gewoon alles hebben.” – Lois Laverne, online redacteur