Toen ik voor het eerst solliciteerde bij Vogue, droeg ik een polyester joggingbroek die eigenlijk nodig de wasmachine in moest. Aangezien Zoom ervoor zorgde dat mensen niet meer in dezelfde ruimte waren, kon ik tenslotte alleen maar beoordeeld worden vanaf boven mijn borst. Dus, droeg ik een trui van Comme des Garçons met een ruchesrand die onder de cameralijn uitwaaierde, met een joggingbroek. Wie had het kunnen weten? Maar de grootste vraag: zou je ook een joggingbroek kunnen dragen op kantoor? We bespreken de kwestie.
Joggingbroek dragen naar kantoor
Het ‘talking head’-effect werkte misschien in mijn voordeel. Als ik buiten bij een restaurant stond – waarbij een smart-casual dresscode geldt – waarschuwden collega’s me al vaak dat ik wellicht niet binnen zou komen met een pet, joggingbroek en sportschoenen. Dat is prima. Als ik ergens zou willen eten waar ik niet welkom was, zou ik gewoon thuis gaan koken. En no way dat ik mijn afternoon tea drink in een shirt dat ik heb geleend van een hotelconciërge in Mayfair.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief
Ik weet niet zeker of het uitgemaakt zou hebben of mijn interviewers een volledig zicht hadden gehad of niet. En trouwens, zijn die regels over wat mensen wel of niet moeten dragen om als een respectabel lid van de samenleving te worden beschouwd niet een beetje ouderwets? Tegenwoordig verkoopt Balenciaga joggingbroeken voor € 1.850, terwijl een op maat gemaakte broek een tiende daarvan kost. Ik denk niet dat beide een verstandige investering zijn, maar zo is het nu eenmaal.
De Vogue-redactie bespreekt de kwestie
“Ik zou me gewoon niet professioneel voelen in een joggingbroek”, zei Morgan Fargo, beauty- en wellnessredacteur bij Vogue. Ze is iemand die ik benijd, omdat ze haar eigen thee zet en die in ijsblokjes mee naar kantoor neemt, terwijl ik aan het eind van de dag soms besef dat er tandpasta op mijn joggingbroek zit. “Tuurlijk”, zei ik. “Ik zou niet willen dat een advocaat mij verdedigde in een Nike Tech Fleece-trainingspak, maar als het ons allemaal dichter bij gerechtigheid zou brengen, dan zou ik het prima vinden.” Hoe dan ook, we werken niet in een rechtbank, laat staan in een “echt” kantoor. Morgan en ik zijn immers aangenomen om content te creëren zoals “Is het ooit oké om een joggingbroek naar kantoor te dragen?” en “Hoe style je de Adidas-trainingspakken die een must zijn geworden voor fashionista’s?”
Die specifieke broeken, met drie strepen op de pijpen, lijken minder aanstootgevend dan de vage joggingbroeken die ik bij Sports Direct koop. “Dat komt omdat ze meer op een pantalon lijken dan de slobberige, uitgezakte broeken die jij draagt”, zei Morgan. “Ik ben bang dat ik bij een vergadering met het senior management word geroepen en eruitzie als een kind dat iets op zichzelf heeft gemorst en zich moest omkleden”, voegde hij eraan toe. “Ik krijg het nooit zo ‘chic’ als het modeteam. Het stylen van een trainingspak vergt veel meer aandacht dan een spijkerbroek en een shirt.” Dat klopt: de ‘slobberige’ joggingbroek wordt namelijk meestal gecompenseerd door een getailleerd McQueen-jasje. Dat is nogal subversief.
