De collectie

Daar kwam ik op 30 oktober om 16.03 uur achter. Ik klikte vol verwachting op de link in de verschenen e-mail in mijn mailbox, die aankondigde dat het eindelijk zover was, en werd naar de website van het merk geleid. Daar was de uit 116 stukken bestaande collectie. Items die er precies zo uitzagen als ik in mijn hoofd had; een collectie die precies weerspiegelde wat ik dacht dat Phoebe Philo anno 2023 zou maken. (Gedragen door onder anderen voormalig Céline-model en -icoon Daria Werbowy.)

En ja, op het eerste gezicht leken de stukken verrassend veel op de ontwerpen die Philo maakte voor Céline: minimalistische ontwerpen – maar dan met een edge – die verrassend draagbaar zijn. Alsof ze precies was verdergegaan waar ze was gebleven. Een paar voorbeelden: een broek met ritsen aan de achterkant die je zo hoog of laag als je wil kunt openritsen; een leren bomberjack met een modulaire leren sjaal eraan vast; en tassen die details lenen van haar befaamde Trio-bag en Trapeze-bag bij Céline, zoals de vorm en de metalen clasp. Het voelt allemaal heel erg als Phoebe Philo, maar dan íets volwassener, íets ingetogener, en eerlijk? Ook íets sexyer.

Maar mijn aandacht werd niet alleen getrokken door de ontwerpen. Ook de prijzen vielen meteen op (en die zijn op z’n zachtst gezegd niet mals). En toch – als fan van óók The Row en Khaite – was ik niet heel verbaasd. Dit zijn, helaas, geen heel gekke prijzen in het huidige modelandschap. De uitspraak “Het is waard wat de gek ervoor geeft” lijkt hier op te gaan. In dit geval zijn er namelijk genoeg ‘gekken’ die het ervoor overhebben. De meerderheid van de items was niet voor niets in no time uitverkocht.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Wat ik kocht en waarom

Tijdens het scrollen viel mijn oog op een paar zwarte enkellaarsjes met hak. De Soft Square-Toe Ankle Boots, om precies te zijn. Hoewel ik graag de leren jas of ritsbroek zou hebben aangeschaft, liet mijn budget dat niet toe. En dus besloot ik om voor de schoenen te gaan, die eigenlijk óók buiten mijn budget vallen, maar goed, ik was in ieder geval al langer op zoek naar een paar zwarte hakken (ik probeer hier te girl mathen, maar dat is lastiger dan bij die paar koffies per week).

Toch was dat niet de enige reden om voor deze schoenen te kiezen. Ik begon te werken in de modejournalistiek toen Phoebe Philo aankondigde dat ze Céline zou gaan verlaten. Ik besloot om van mijn eerste salaris rode enkellaarsjes met een hak van Céline te kopen, in de uitverkoop. Dat de zwarte laarsjes van Phoebe Philo verrassend veel lijken op het paar dat ik jaren geleden kocht en nog steeds heb, maakt voor mij de cirkel rond.

Mijn verdict

Terwijl ik dit schrijf, wordt er aangebeld. Het pakket met daarin de schoenen zijn bezorgd. Tegen mijn verwachtingen in zit het paar in een vrij simpele witte doos met daarop ‘Phoebe Philo’ in het zwart – geen rode letters dus, zoals op de campagnebeelden. Ik open de doos en zie als eerst het retourlabel in een envelop, met daarin twee grote rode stickers (ah, daar is het rood). Een witte katoenen dustbag met daarop hetzelfde logo als de doos ligt netjes gevouwen op de items.

Dan de schoenen. Ze zijn precies zoals ik verwachtte. Philo’s kenmerkende vierkante neus zorgt ervoor dat mijn tenen niet knellen maar genoeg ruimte hebben. Het resultaat is prettig comfortabel. De hak is met 9 cm wel een tikkeltje hoog voor mij, maar dat wist ik. Al met al prachtige schoenen in hun eenvoud, maar met een moderne afwerking die ze de juiste dosis coolness geven en daarmee allesbehalve standaard zijn.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door quiet luxury (@the.style.codes)

Female gaze

Uiteindelijk kun je debatteren of het redelijk is om zo’n hoge prijs te betalen voor één specifiek item. Het zijn tenslotte maar ‘gewoon’ een paar schoenen, toch? Waarom ben ik dan zo enthousiast over de terugkeer van Phoebe Philo, en de aanschaf van deze schoenen in het bijzonder? Dat wordt me eigenlijk al snel duidelijk.

In een tijd waarin mannelijke ontwerpers de modewereld domineren, voelt het als een verademing dat een vrouw – en specifiek deze vrouw, die altijd weet aan te voelen wat vrouwen willen – terugkeert. Toen ik tot deze conclusie kwam, werd me ook gelijk duidelijk waarom ik de merken die ik het liefst draag zo graag draag. Khaite, The Row, Toteme en COS: allemaal hebben ze een vrouwelijke ontwerper aan het roer. Geen male, maar female gaze. En nu kan Phoebe Philo (weer) aan dat rijtje worden toegevoegd, met haar interessante visie – een waarin het niet alleen om de kleding gaat, maar ook (of eigenlijk: vooral) om de vrouw die ze draagt.