Bolton geeft toe dat de tentoonstellingen van het Costume Institute traditioneel de nadruk hebben gelegd op de visuele aantrekkingskracht van kleding, waarbij de mannequins achter of onder de kledingstukken verdwenen. Zijn gedurfde idee voor Costume Art is om de betekenis van het lichaam te benadrukken, of “de onlosmakelijke verbinding tussen ons lichaam en de kleding die we dragen”.

LEES OOK

Dit zijn de mooiste Met Gala-looks van Nederlanders en Belgen

Roel Janssen

Focus op alle lichaamstypes

Hij heeft de tentoonstelling georganiseerd rond een reeks thematische lichaamstypes die losjes zijn onderverdeeld in drie categorieën. Die omvatten lichamen die alomtegenwoordig zijn in de kunst, zoals het klassieke lichaam en het naakte lichaam; andere soorten lichamen die we vaker over het hoofd zien, zoals ouder wordende lichamen en zwangere lichamen; en nog meer die universeel zijn, zoals het anatomische lichaam. Bolton heeft een veel bredere kijk op het lichaam dan de mode-industrie zelf vaak promoot, met haar broodmagere modellen en beperkte maten. “Het idee was om het lichaam weer een plaats te geven in discussies over kunst en mode, en het lichaam te omarmen, in plaats van het weg te laten om mode tot een kunstvorm te verheffen”, legt hij uit.

De tentoonstelling is ontworpen door Miriam Peterson en Nathan Rich van het Brooklynse bureau Peterson Rich Office, met de nadruk op mode. In de hoge zaal van de Condé M. Nast Galleries (er is ook een zaal met een laag plafond) zullen kledingstukken tentoongesteld zijn op mannequins die op 1,80 meter hoge sokkels staan, waarin de kunstwerken zijn verwerkt. “Als je binnenkomt, gaat je blik meteen omhoog, je kijkt eerst naar de mode”, zegt Bolton.

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Spiegelende hoofden

Nog krachtiger is dat de kunstenaar Samar Hejazi de opdracht heeft gekregen om spiegelende hoofden te maken voor de mannequins van de tentoonstelling. “Ik heb altijd al geprobeerd om de kloof tussen de toeschouwer en de mannequin te overbruggen”, begint Bolton. Met een “mannequin waarvan het gezicht een spiegel is, kijk je naar jezelf. Dat heeft deels te maken met het reflecteren op de levenservaring van de lichamen waar je naar kijkt, en deels met het reflecteren op je eigen levenservaring – om empathie en compassie te bevorderen.” Het museum gaat nog een stap verder en zal ook echte lichamen gebruiken om de kleding te laten zien. “Terwijl je door de tentoonstelling loopt, worden normatieve conventies ter discussie gesteld en wordt er een meer diverse kijk op schoonheid geboden.”

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Eerste tentoonstelling zonder ondertitel

Costume Art is de eerste tentoonstelling van Bolton zonder ondertitel. De eenvoud van de naam van de tentoonstelling ondersteunt het doel ervan: dat mode zeker op hetzelfde niveau als kunst moet worden beschouwd. “Ik heb daar heel goed over nagedacht”, zegt Bolton. Twee weken geleden had de tentoonstelling zelfs nog een dubbele punt en een ondertitel. “Maar toen hebben we die weggehaald en dat voelde als het uittrekken van een korset”, lacht hij. “Ik dacht: dit is precies hoe het hoort te zijn. Het is gedurfd, het is sterk, het is een intentieverklaring.” Het doel, vervolgt hij, “is niet om een nieuwe hiërarchie te creëren. Het is gewoon om die hiërarchie op te heffen en ons te concentreren op gelijkwaardigheid – gelijkwaardigheid van kunstwerken en gelijkwaardigheid van lichamen.”

De tentoonstelling Costume Art wordt mogelijk gemaakt door Jeff en Lauren Bezos, met aanvullende financiering van Saint Laurent en Condé Nast, en loopt van 10 mei 2026 tot 10 januari 2027, na het Met Gala op 4 mei 2026, dat het Costume Institute van zijn belangrijkste financieringsbron voor alle activiteiten voorziet.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Vogue US.