Caroline de Maigret (49) is voor velen synoniem aan de iconische Parijse je ne sais quoi-stijl, die ze al jarenlang – op moeiteloze wijze en met een vleugje edgy charme – begeerlijk weet te maken. In haar eerste boek How to Become a Parisian uit 2014 wist ze de kunst daarvan perfect vast te leggen. Maar De Maigret – stijlicoon, model, Chanel-muze, muziekproducer en videograaf – blijkt een hyphenate ten top; ze bewijst keer op keer dat je meer kunt zijn dan één ding. Ruim tien jaar na haar eerste boek, en talloze andere inspirerende projecten verder (waaronder een tweede boek), heeft Caroline de Maigret zich opnieuw gevestigd als een toonaangever van goede smaak. En dat heeft alles te maken met een ander aspect uit de Franse cultuur: eten. Samen met vrienden Manu Payet, Gwilherm de Cerval en Zazie Tavitian schreef ze het boek, Dwars door Parijs (La Traversée de Paris), een “totaal niet objectieve gids” die onthult waar je het best kunt eten in de stad. We spreken Caroline de Maigret over haar boek, favoriete eetplekken in Parijs, hoe haar stijl in de loop der jaren is veranderd en welke nieuwe projecten we van haar in de toekomst kunnen verwachten.
Caroline de Maigret over mode, eten en haar nieuwe boek
Hoewel het misschien verrassend is dat een Chanel-model een boek schrijft over eten en restaurants, is Caroline’s antwoord op de vraag waarom ze voor dat onderwerp koos verfrissend eenvoudig: “Ik hou van eten”, lacht ze. “En ik hou van de mensen met wie ik het boek heb gemaakt.” Waarom ze het boek juist nu uitbrengt en niet eerder, heeft net zoals met alle dingen die Caroline de Maigret doet te maken met de fase in haar leven waarin ze zich bevindt. Voor De Maigret was het boek een manier om plezier te hebben met vrienden, nieuwe plaatsen te verkennen en nieuwe gerechten te proberen. “Als je eet, ben je in het moment. Je stopt even met alles en concentreert je op wat en wie er met je aan tafel zit. Het is misschien wel een van de weinige momenten waarop iedereen echt stopt.”
Wonend in Parijs, een stad die naast mode en cultuur ook bekendstaat om z’n culinaire kwaliteiten, wilde De Maigret de insidertips delen waar zowel reizigers als locals vaak naar op zoek zijn. “We kwamen net uit COVID toen we begonnen met het boek. Het was een manier om die bijzondere plekken in onze stad te eren”, legt Caroline uit. “Door – naast bekende plekken – ook kleine, minder bekende restaurants in elk arrondissement te belichten, wilden we de harde werkers in de schijnwerpers zetten die bijdragen aan de levendige eetcultuur van Parijs.”
Het boek gaat niet alleen over eten; het gaat over de verhalen achter de gerechten en de mensen die ze maken. “Het gaat niet per se over onze eetcultuur, maar veel meer over hoe je je tijd wilt doorbrengen in Parijs. Waar kun je het best naartoe voor een date? Waar kun je fijn eten met een grote groep? Wij Parijzenaars blijven lang zitten in een restaurant, voeren lange gesprekken”, stelt ze. “Het gaat net zoveel om de mensen als om het eten, en het creëren van een sfeer die aanvoelt als thuis.”
