Gelukkig voor ons zit toneel voor altijd in haar hart en langzaam komt daar ook film bij. Op haar achtste speelt ze al bij Jeugdtheater Hofplein, is ze te zien in diverse voorstellingen van Toneelgroep Oostpool en tourt ze met haar solovoorstelling Stamboom Monologen door het land. Tot voor kort maakte ze deel uit van het prestigieuze ITA-ensemble (voormalig Toneelgroep Amsterdam, red.), onder leiding van Ivo van Hove en ontving een nominatie voor de vooraanstaande Colombina-theaterprijs voor haar rol in Onze Straat. Dit jaar zal Delima te zien zijn in Rampvlucht, een serie over de Bijlmerramp en deze maand nog zit ze in de langverwachte Netflix-serie Dirty Lines.

Is toneel je eerste liefde?

“Ja. Als kind ging ik al naar de theaterschool, de plek waar ik mij altijd veilig heb gevoeld. Ik werd vroeger gepest op school, was altijd het buitenbeentje. Dat maakte mij onzeker en teruggetrokken. Op het podium had ik daar geen last van. Die plek was van mij, daar stond ik in mijn kracht. Ik kon daar ook transformeren in andere personages, in personen die ik graag wilde zijn. Dat geborgen gevoel is altijd gebleven. Later ontdekte ik dat ik mijn onzekerheden bespreekbaar kon maken op het podium en werd dat óók mijn kracht. Ik geef veel van mijzelf op het podium.”

Je hebt veel met seks en seksualiteit, waardoor komt dat?

“In 2015 maakte ik met regisseur Daria Bukvić en mijn klas een toneelstuk over onze diepste angsten. De mijne was dat iemand erachter zou komen dat ik niet kon klaarkomen. Ik heb daar lang mee gezeten, omdat ik dacht dat ik de enige was. Er zijn natuurlijk veel meer vrouwen die geen orgasme kunnen krijgen en zich herkenden in mijn stuk. Toen dacht ik: hier moet ik meer mee. We moeten elkaar beter kunnen bereiken en open over dit soort dingen kunnen praten.”

Waar staan we op dit moment, als het gaat om vrouwen en seksualiteit?

“We zitten midden in een fantastische feministische golf. We zijn op het punt dat we ervoor durven uitkomen feminist te zijn. Vrouwen durven zich meer uit te spreken; dat we behoefte hebben aan genot en gelijkwaardigheid, óveral. Maar soms voel ik ook dat ik in een bubbel leef. In de cultuursector hebben we het veel over feminisme. Je volgt het nieuws, praat erover met collega’s en verwerkt het in de stukken die je schrijft of speelt. Maar er zo veel mee bezig zijn, dat geldt echt niet voor heel Nederland, al helemaal niet voor mannen. Dan lees ik weer een uitspraak of nieuwsbericht en zakt de moed me in de schoenen.”

Lees het volledige interview met Joy Delima in de nieuwe Vogue Nederland. Het aprilnummer ligt vanaf 17 maart in de winkels en is hier online te bestellen.