Sander Schimmelpenninck en Lotta Klemming ontmoetten elkaar tien jaar geleden in Kaapstad en werden in 2023 ouders van hun eerste kindje. Inmiddels is bekend dat het stel in verwachting is van hun tweede kind. “Eind september, begin oktober komt er weer een Schimmeltje aan”, vertelde Schimmelpenninck in zijn podcast Zelfspodcast. Lees hieronder het interview dat Vogue eerder had met het stel over hun leven in Zweden en Nederland.

Sander Schimmelpenninck en Lotta Klemming

Sander Schimmelpenninck, zoon van een radioloog (moeder) en ingenieur (vader), brengt zijn jeugd door op familielandgoed Nijenhuis in Twente. Met zijn ouders en zus bewoont hij het bouwhuis op het voorplein bij het familiehuis, een klein slot met gracht uit 1662, destijds door opa en oma bewoond. Na een studie rechten in Rotterdam, met een uitstapje naar Milaan en een jaartje Italiaans in Leiden, werkt hij kort als advocaat op de Amsterdamse Zuidas.

Daarna begint hij een pizzarestaurant in De Pijp en een carrière in de journalistiek die vrij snel vaart krijgt. Bij Quote wordt hij hoofdredacteur, waarna de rode loper in Hilversum wordt uitgerold voor de jonge, uitgesproken presentator. Tussen de vele tv-programma’s die hij presenteert en het podcastimperium dat hij met jeugdvriend Jaap Reesema bouwt, valt vooral zijn wekelijkse column over sociaal-economische onderwerpen in de Volkskrant op, geliefd bij de lezers vanwege een combinatie van originele opinie en gezond verstand.

Lotta Klemming groeide op in een gezin met twee zussen en een broer in Grebbestad, een kustdorp van nauwelijks duizend inwoners op anderhalf uur rijden boven Göteborg, vlak onder de grens met Noorwegen. Tegenwoordig verdeelt ze haar tijd tussen Göteborg en haar geboortedorp, Grebbestad, waar ze op oesters vist in dienst van het bedrijf dat ze startte in het jaar waarin ze Sander ontmoette.

De tekst gaat verder onder de foto.

Ontmoeting van Sander en Lotta

Sander vertelt: “Toen we elkaar ontmoetten, december 2015, werkte Lotta bij H&M. Ze opende winkels voor het bedrijf, in dit geval in Kaapstad. Zij zag me daar eerst.”

Lotta: “Je stond buiten een H&M-winkel.”

Sander: “Ik zag haar niet, maar onze wegen kruisten zich nog een keer, nota bene op de Tafelberg. Daar zag ik je wel, maar ik durfde niks te zeggen omdat ik Hollands ben en verlegen.”

Lotta: “Niet zoals een Italiaan.”

Sander: “’s Avonds zag ik haar weer, deze keer in Caprice, een nogal suffe bar aan het strand waar iedereen naartoe gaat. Toen had ik wel het lef om met je te praten, weliswaar na een paar biertjes.”

Lotta: “Hij was aardig en vriendelijk, maar hij zei ook iets heel doms, iets wat in elke datinggids staat als een absolute no-go. Hij zei dat ik op zijn ex leek, wat overigens helemaal niet zo is. Dat vond ik wel een beetje vreemd.”

Sander: “Ze had een soort gloed over zich. Ze was het middelpunt van alle aandacht. Er was een compleet rugbyteam, volgens mij het nationale team van Zuid-Afrika.”

Lotta: “Ook van Ierland.”

Sander: “Je zag al die kerels haar benaderen en een voor een weer afdruipen. Ze was niet geïnteresseerd, dat zag je, ze wilde alleen maar dansen.”

Lotta: “Hij moest ook nog concurreren met twee vrienden met wie hij was. Die blokkeerden constant Sander zodat hij niet met mij kon communiceren. Op het einde van de avond dacht ik: Sander is not stepping up.”