De bruiloft vond plaats in september vorig jaar in Gloster House in Birr, County Offaly, in het geboorteland van de zussen, Ierland. Voor de meeste van hun Ierse gasten was dit de eerste keer dat ze een burgerlijke dienst bijwoonden – laat staan een tweelinghuwelijk. Aanvankelijk hielden ze het idee voor zichzelf, zegt Orlagh, “Omdat ik dacht dat mensen het raar zouden vinden. Maar ik denk dat het het beste is om je bruiloft op je eigen manier te organiseren, in plaats van te proberen familie of vrienden tevreden te stellen of te doen wat er van je verwacht wordt. We wilden ook geen groot katholiek huwelijk houden, wat iedereen doet waar wij vandaan komen in Ierland.”
Op de grote dag liepen de zussen samen naar het altaar aan beiden zijden van hun vader, Dermot Mccloskey. “Toen we naar het altaar liepen, realiseerden we ons dat de bruidegoms in de verkeerde positie zaten, dus de jongens moesten omwisselen [toen ze ons zagen aankomen]! Er is een foto waarop we lachend door het gangpad lopen omdat het zo grappig was”, legt Gemma uit.
Terwijl Gemma en Remko hun geloften uitspraken, zaten Orlagh en Brook vooraan en keken toe, en vice versa. “Het was zo bijzonder om daar samen te zijn”, herinnert Orlagh zich. “Toen Gemma haar geloften zei, huilde ik, en toen ik de mijne zei, huilde zij. Er is een mooie foto van ons vieren waarop we elkaar buiten knuffelen nadat we uit de ceremonie kwamen.”
De bruidegoms lieten het grootste deel van de planning over aan Orlagh en Gemma. Zij kozen voor een ontspannen, charmante sfeer. Er waren lichtsnoeren, witte en groene tuinbloemen en doordachte handgeschilderde menukaarten en borden met persoonlijke Ierse emblemen.
De trouwjurken
Een ander belangrijk thema waren de Rixo-jurken. De bruidsmeisjes droegen op maat gemaakte zachtblauwe en groene jurken. Ook veel gasten droegen ontwerpen van Orlagh en zelfs de celebrant droeg Rixo. Hoewel de trouwjurken van de bruiden (beide op maat gemaakte Rixo, ontworpen door Orlagh) elkaar perfect aanvulden, waren de zussen niet van plan om hun uiterlijk op elkaar af te stemmen. Maar hun smaak is vergelijkbaar, en geen van beiden wilde een traditionele ‘prinsessen’-trouwjurk.
Gemma koos voor een jacquardstof die was gebaseerd op een bestaande Rixo-stof en een silhouet waar ze van hield. “Ik wist dat ik een heel diepe V wilde, want dat is erg flatterend voor mij”, legt ze uit. “Ik wist ook dat ik een vrij nauwsluitende pasvorm wilde, met een lage rug, wijde mouwen en een lichte sleep. Ik liet het veel te lang liggen en maakte de trouwjurk pas af op de ochtend van de bruiloft. Toen ik naar Ierland vertrok, zaten de mouwen er nog niet op.”
Op vintage geïnspireerd
Orlagh deed ondertussen onderzoek naar silhouetten uit de jaren 30 terwijl ze haar eigen jurk bedacht. Hoewel het een nieuwe jurk was, voegde ze vintage accenten toe om het meer eigen te laten voelen. De ontwerper kocht een oude kanten jurk van Portobello. Het delicate kant voegde ze toe aan de randen van haar jurk. “Ik ging hiervoor naar de beste borduursters in Londen, maar dat lukte niet omdat het te ingewikkeld was. Mijn briljante kledingtechnicus, Liudmyla Kirk, deed het daarom helemaal met de hand voor mij.” Orlagh en Liudmyla waren dagen voor de bruiloft nog bezig met het naaien van kant op de jurk.
“Ik heb altijd geweten dat ik kant wilde”, legt Orlagh uit. “Maar ik wilde dat het meer zou lijken op de oude vintage onderjurken waar ik van hou. Ik wilde niet het modernere, eigentijdse kant dat je tegenwoordig op bruidsjurken ziet. Ik kon geen zijde vinden die deed denken aan oude boterachtige vintage zijde, maar mijn leverancier had een contactpersoon die zijde kon blijven wassen om het er echt oud uit te laten zien. Het was dus geen vintage zijde, maar het zag er bijna zo uit.”
Sluiers
Beide bruiden droegen tijdens hun gezamenlijke bruiloft met vintage kant versierde sluiers. Orlagh kocht de hare van Jane Bourvis in Portobello en Gemma vond haar zeer delicate sluier op eBay. “Ik vond een sluier op eBay die honderd jaar oud was”, zegt ze. “De verkoper vertelde me: ‘Ik kan je niet vertellen hoe kwetsbaar deze sluier is, als je niest, valt hij uit elkaar.’ Ze stuurde hem op en hij had het mooiste borduurwerk en was de perfecte kleur voor de jurk, maar de veter eraan was zo, zo kwetsbaar en dus is het nu kapot gegaan. Zelfs de doos viel helemaal uit elkaar!”
