Alle Wicked: For Good-kostuums die je nu al wil zein

Voor elke kostuumontwerper zou een project van de omvang en schaal van Wicked een spannende uitdaging zijn. Maar in het geval van Paul Tazewell kreeg hij de taak om twee van zulke films – Wicked en Wicked: For Good – tegelijkertijd van kostuums te voorzien. “Het was geweldig om op deze manier te filmen, om echt het decor en de consistentie van de personages te maximaliseren”, zegt hij. “Maar het betekende ook dat we een duidelijk beeld moesten hebben van de algehele verhaallijn.”

De kostuums uit ‘Wicked: For Good’

Zijn werk heeft zich al ruimschoots terugbetaald: Tazewell won dit jaar een Oscar voor zijn kostuums in de eerste film. Nu is hij klaar om een eerste blik te geven op het langverwachte vervolg op Wicked, dat op 21 november uitkomt. Hier een vooruitblik op de kostuums in Wicked: For Good.

Via deze link meld je je aan bij ons nieuwe Instagram Channel Before it’s in Vogue

Wicked: For Good gaat verder waar Wicked eindigde: Elphaba (Cynthia Erivo), nu verguisd als de Boze Heks van het Westen, is gevlucht naar het bos van Oz, terwijl Glinda (Ariana Grande) voor de Tovenaar in de Smaragdstad werkt. “In deel één zien we twee jonge vrouwen die aan hun volwassen leven beginnen en keuzes maken [over] hoe ze de wereld willen zien”, zegt Tazewell. “In Wicked: For Good zien we de gevolgen van die keuzes.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

In 'Wicked: For Good': Ariana Grande en Cynthia Erivo — ©Giles Keyte/Universal Pictures

Elphaba’s garderobe

Terwijl Elphaba zich verder terugtrekt in het bos – en in zichzelf – zien we haar kenmerkende zwarte mantel verslechteren en steeds meer verweerd raken. “Haar jurk is dezelfde die ze aan het einde van Wicked draagt, en haar stofjas is eigenlijk ook haar regenjas uit de eerste film”, zegt Tazewell. Als je ziet hoe ze verslechteren, zegt hij, zie je “hoe ze alles afwerpt wat de maatschappij haar heeft opgelegd, om zichzelf op een heel eerlijke en authentieke manier te bewijzen”.

Wanneer Elphaba later in de film in een andere overjas naar het kasteel van Kiamo Ko vertrekt, is ook dat doordrenkt van betekenis. “Met deze look zien we hoe dingen veranderen en hoe ze zichzelf wordt”, zegt Tazewell. “De jas is afkomstig uit de familie van Fiyero, en dat wordt weergegeven in de zwart-blauwe ombré van de fluwelen cape en het spiraalpatroon.”

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Cynthia Erivo als Elphaba in 'Wicked: For Good' — ©Giles Keyte/Universal Pictures

Het kostuum van Elphaba in 'Wicked: For Good' — ©Lara Cornell/Universal Pictures

De transformatie van Glinda

Gezien het belang en de zichtbaarheid van haar positie in de Smaragdstad, vereiste Glinda’s garderobe een andere aanpak. Pittig dus, voor de kostuums in Wicked: For Good. “We zien haar opgroeien tot vrouw, maar ook als speelbal van het goede voor de Smaragdstad, en hoe ze wordt gemanipuleerd tot een icoon van goedheid”, zegt Tazewell. Daarom wilde hij dat haar look daarbij paste. “Het was het idee van Dior meets Marie Antoinette”, zegt hij. “Ze heeft deze mate van macht, maar heeft ook iets zachts en vrouwelijks. Er zijn veel gelaagde stoffen, met tule en organza.”

Wanneer Glinda aan het begin van de tweede film voor het eerst uit haar bubbel stapt, draagt ze een blauw-lila sprookjesachtige jurk, waarvan het silhouet is geïnspireerd op de jurk die Billie Burke draagt als Glinda in The Wizard of Oz. “Het leek me belangrijk om haar op een heel klassieke manier weer te geven”, zegt Tazewell. “Met de kleurkeuze hebben we ook een knipoog gegeven naar de originele blauwe Glinda-jurk uit de musical Wicked.” Naarmate de film vordert, wordt haar look echter wat ‘eenvoudiger’, aldus Tazewell. (Zie: een roze rokpak met borduursels en kralen in de vorm van paardenbloemen.) “Het ging meer om sterke lijnen en het tot de essentie terugbrengen van wie ze is.”

De trouwjurk

Tazewell koos ook voor een meer eigentijdse mode voor Glinda’s huwelijksceremonie. “[Ariana en ik] hebben uitgebreid gediscussieerd over wat Glinda als trouwjurk zou dragen en hoe die jurk de evolutie van haar personage zou blijven weerspiegelen”, zegt hij. Ze kozen voor een strakke jurk met een asymmetrische halslijn en vlinderborduursels. “Er zitten driedimensionale vlinders op die rond de zoom van haar jurk fladderen”, zegt Tazewell. De jurk wordt afgewerkt met een vijfentwintig meter lange sluier en een vlinder-tiara – een metafoor voor Glinda’s transformatie.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Ariana Grande als bruid in 'Wicked: For Good' — ©Giles Keyte/Universal Pictures

Bijzondere kostuums in ‘Wicked: For Good’

Elphaba en Glinda waren natuurlijk niet de enige personages die Tazewell moest kleden. Voor Michelle Yeoh als Madame Morrible kwamen dezelfde thema’s van macht, royal en surrealisme terug die haar look in de eerste film bepaalden – uiteraard allemaal in smaragdgroene tinten, om haar heerschappij over de Smaragdstad te symboliseren. “Ze is een vrouw met veel stijl”, zegt Tazewell. “Ze heeft magische krachten en kan het weer beheersen, dus dat is hoe ik haar kleding heb versierd. Door het hele verhaal heen zie je meteorologische symbolen of wolken en rook rond haar jurk wervelen.” Tazewell heeft zelfs een van haar diepgroene fluwelen kamerjassen geborduurd met zilveren en gouden vonken om bliksemschichten te imiteren. “Het is alsof er bliksem uit het midden van haar lichaam explodeert”, zegt Tazewell.

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Michelle Yeoh in de film — ©Giles Keyte/Universal Pictures

De kostuums van Madame Morrible — ©Lara Cornell/Universal Pictures

Voor de Tovenaar (Jeff Goldblum) koos Tazewell voor meer theatrale – en zelfs campy – details; hij is tenslotte een showman. “Hij is degene die alle kunstgrepen heeft bedacht die de Smaragdstad zo spectaculair maken, en dat draagt hij ook op zijn lichaam”, zegt Tazewell. De garderobe van de Tovenaar, geïnspireerd door circusacts als Barnum & Bailey, omvat dan ook sierlijke patronen, dramatische jassen met brede revers en natuurlijk een overvloed aan hoge hoeden. Net als bij Madame Morrible bevestigen smaragdgroene details zijn machtspositie. “Zijn zwarte kamerjas heeft een smaragdgroene revers, maar het silhouet is trouw aan een koninklijke figuur die de Smaragdstad in zijn greep heeft”, zegt Tazewell.

Dorothy, Tin Man, Scarecrow en de Cowardly Lion

Bij het aanpakken van enkele van de beroemdste personages uit de Hollywoodgeschiedenis wilde Tazewell dat het originele viertal uit The Wizard of Oz vertrouwd aanvoelde, maar dan met een twist. “Het was ontzettend leuk om met dat beeld te spelen en het te manipuleren”, zegt Tazewell. “Ze moesten herkenbaar zijn als de vier vrienden. Je moet precies weten wie ze zijn als je ze ziet en hoe ze in Wicked passen. Maar ik vond het ook belangrijk om het originele boek van Baum te weerspiegelen”, dat wil zeggen de kinderroman The Wonderful Wizard of Oz uit 1900 van L. Frank Baum.

Dorothy’s boerenkostuum is bijvoorbeeld een knipoog naar het kostuum dat Judy Garland droeg in The Wizard of Oz, en naar wat het personage draagt in het boek van Baum. Wat je echter niet ziet? “We hebben geen robijnen muiltjes in onze film”, zegt Tazewell. “Er waren geen robijnen muiltjes in het originele boek The Wizard of Oz.”

Hij was niet minder zorgvuldig bij het creëren van de Tin Man, gespeeld door Ethan Slater. Tazewell putte uit “enkele van de originele illustraties, wat betreft het silhouet van het lichaam en de trechter op zijn hoofd”, zegt hij. Voor de Cowardly Lion moest Tazewell een volledig geanimeerd personage uitrusten, net zoals hij dat had gedaan met Doctor Dillamond en de andere dieren van Oz in de eerste film. “Dat was leuk en spannend”, zegt hij. “Het kostte veel onderzoek om erachter te komen wat de beste vormen zijn die Oziaans blijven en ook op een geloofwaardige manier functioneren.”

Een hele klus

Terugkijkend op de omvang van het hele Wicked en Wicked: For Good-project, zegt Tazewell dat het een Hollywood-taak was als geen ander. “Ik heb als ontwerper het geluk dat ik de kans heb gekregen om dit soort werelden te creëren”, zegt hij. “Het is een voorrecht om deel uit te maken van een epische film die een verhaal vertelt dat zo groot is als het is – en ook zo intiem, omdat het betrekking heeft op hoe we elkaar zien en hoe we hopelijk met empathie en liefde met elkaar omgaan.”