GS: Ja, en ik heb mijn belofte gehouden. Zonder hem, zou ik daar gestopt zijn. Ik werkte als serveerster in Londen, wachtend op mijn visum voor India, waar ik een beurs had. Ik zou niet in staat zijn geweest om dat te doen. Mijn leven zou daar gestopt zijn.
Meghan, vrouwen die in de staten wonen waar de nieuwe wetten al in werking zijn getreden, zullen snel weten hoe het leven vóór Roe was.
MM: Dit heeft vanaf nu een zeer reële invloed op het lichaam en het leven van vrouwen. Vrouwen vertellen nu al verhalen over hoe hun fysieke veiligheid in gevaar wordt gebracht. Vrouwen met de middelen zullen reizen om een abortus te krijgen, degenen zonder middelen zullen misschien proberen er zelf een te krijgen met een enorm risico. Sommigen zullen abortuspillen moeten halen bij ongereguleerde apotheken. Anderen die zwanger zijn en in een medische noodsituatie verkeren, zullen overgeleverd zijn aan de genade van artsen en advocaten om te bepalen of een procedure die nodig is om haar leven te redden, überhaupt wel kan worden uitgevoerd. Wat zegt dit tegen vrouwen? Het zegt ons dat onze fysieke veiligheid er niet toe doet, en bijgevolg dat wij er niet toe doen. Maar dat doen we wel. Vrouwen zijn belangrijk. En dit is één van de redenen waarom ik Gloria onmiddellijk belde. Want in dit alles herinnert ze me eraan dat wanneer je boos bent, je die energie moet stoppen in iets dat een verschil maakt. Dat is wat activisme is. Het gaat erom hoe we ons laten zien.
GS: Een groot deel van het probleem is natuurlijk dat we een Hooggerechtshof hebben dat niet het land vertegenwoordigt. Misschien omdat ik hier al langer ben, wat betekent dat ik hier al eerder ben geweest, zeg ik dat we gaan doen wat we moeten en willen doen. Ongeveer één op de drie Amerikaanse vrouwen heeft een abortus ondergaan toen het nog illegaal was. De behoefte en het recht om over het eigen lichaam te beschikken, blijft bestaan. We moeten het omzetten in een politieke realiteit.
Veel van de staten die abortus verbieden, Meghan, zijn ook staten met de hoogste moeder- en kindersterfte, vooral onder zwarte vrouwen. In de VS hebben zwarte vrouwen bijna drie keer meer kans dan witte vrouwen om te sterven tijdens zwangerschap of bevalling, en het sterftecijfer van zwarte baby’s is twee keer zo hoog als dat van witte baby’s. In hoeverre ben je bezorgd dat deze uitspraak een buitenproportioneel effect zal hebben op deze vrouwen? En waar maak je je specifiek zorgen over?
MM: Deze problemen zijn systemisch, onderling verbonden en te voorkomen. Vrouwen van kleur en vooral zwarte vrouwen worden het hardst getroffen door deze beslissingen, omdat de meesten van ons niet dezelfde toegang hebben tot gezondheidszorg, economische kansen, geestelijke gezondheidszorg… de lijst is eindeloos. Het is moeilijk te overschatten wat deze beslissing voor deze gemeenschappen zal betekenen.
Rechter Clarence Thomas zei dat het hof haar “fouten moet corrigeren” wat betreft het toestaan van het homohuwelijk, relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht en zelfs anticonceptie. Juridische analisten stellen dat het homohuwelijk het meeste gevaar loopt bij dit hof. Meghan, ben jij bezorgd, niet alleen voor vrouwen, maar ook voor andere groepen die vochten om rechten te krijgen in de VS?
MM: Absoluut. We zagen het in duidelijke bewoordingen van rechter Thomas. Dit is een blauwdruk voor het terugdraaien van rechten. De uitspraak is een signaal over de toekomst van het homohuwelijk, de toegang tot anticonceptie en vele fundamentele rechten op privacy. Het voelt als het topje van de ijsberg en is onderdeel van de reden waarom mensen zo bang zijn. We moeten die angst ombuigen in actie. We kunnen in november beginnen met de tussentijdse verkiezingen. Ik weet dat dit zo repetitief aanvoelt, maar we moeten stemmen, elke keer weer, van lokale verkiezingen tot staats- en nationale verkiezingen.
Dus, laten we praten over wat er gedaan kan worden. Mensen vragen waar ze achter kunnen staan, waar ze een verschil kunnen maken. Waar zouden mensen volgens jullie hun aandacht op moeten richten?
GS: Het hangt ervan af waar de persoon zich bevindt. Als ze in een anti-choice staat wonen of in een staat waar de meerderheid van de wetgevende macht anti-choice is, dan is politiek werk erg belangrijk. Als ze in een pro-choice staat zijn waar de klinieken worden bestookt of niet worden gesteund, dan is het belangrijk om die klinieken te beschermen en te steunen. Waar we ons ook bevinden, we kunnen duidelijk maken dat reproductieve vrijheid een fundamenteel recht is, net als vrijheid van meningsuiting.
MM: Het is een veel groter gesprek over waarom we al decennialang vechten om een grondwetswijziging erdoor te krijgen [het Equal Rights Amendment] die duidelijk maakt dat vrouwen gelijk kunnen worden behandeld. Het is volkomen absurd dat dit iets is waar we nog steeds voor vechten. En Gloria, weet je, we hebben gesproken over hoe we dat erdoor kunnen blijven drukken. Ik denk dat het nu meer dan ooit tijd is.
GS: Wij zijn de enige democratie ter wereld die vrouwen niet in haar grondwet heeft opgenomen. Ik vind dat we op elke luchthaven waar mensen uit andere landen aankomen, grote borden moeten ophangen met de tekst: ‘Welkom in de enige democratie ter wereld waar vrouwen niet worden inbegrepen’. Misschien zou dat mensen in verlegenheid brengen om actie te ondernemen. Alle benodigde staten hebben [de ERA] geratificeerd, en het moet alleen nog door het Congres worden aanvaard. Dus als de president er een prioriteit van maakt, zou het kunnen gebeuren. Het betekent dat we op dezelfde voet van inclusiviteit zouden staan als elke andere democratie in de wereld.