Toen Nicole Boekhoorn vier jaar geleden voet zette op een majestueus stuk land in een vallei in Franschhoek, Zuid- Afrika, voelde dat als thuiskomen: de geur, de kleuren, de biodiversiteit, de omarming door bergen rondom – álles klopte. Samen met haar lief Fleur Huijskens maakte ze van de boerderij een magische retreat, Sterrekopje, waar gasten kunnen reconnecten met de natuur en zichzelf.
Sterrekopje: de magische boerderij in Zuid-Afrika
Eenmaal de onopvallende gate door overvalt het gasten spontaan: een gevoel van diepe rust, een aardse plek waar je kunt grounden. De start van een reis naar jezelf, zo blijkt uit de brieven die Nicole Boekhoorn (37) en Fleur Huijskens (36) van gasten ontvangen. Sommigen verlaten de boerderij in tranen. Sterrekopje is dan ook niet weer de zoveelste wellnessretreat. Wat Sterrekopje dan wel is, laat zich nauwelijks omschrijven, maar een helende farm komt het dichtstbij. “It answers our call back to nature“, zegt Fleur.
Het proces van landen, uit je hoofd en meer in je lichaam treden, een reset, wordt er versneld met treatments als een hamambehandeling, intuïtieve massage, yoga en door muziek begeleide meditaties. “Als je vijf dagen pina colada’s wil drinken aan het zwembad, dan is Sterrekopje waarschijnlijk niet de plek voor jou”, zegt Nicole. “Maar heb je zin om mee te gaan in onze manier van leven, be our guest. Liefst willen we dat je niets doet en gewoon geniet. Bij ons hoef je niets, je mag vooral. Met de kok mee om kruiden te plukken bijvoorbeeld, of samen met de verzorger met de paarden werken. Wie wil kan zijn eigen brood bakken in onze bakkerij, meekoken, of ga een uur bij de varkens zitten. Dat doe ik af en toe zelf ook. Gewoon met ze zitten, ze observeren, dat is vermakelijk en rustgevend.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
“Laten we onszelf niet zo serieus nemen en laten we het vooral ook luchtig houden”, zegt Fleur. “In plaats van dat je geforceerd wordt om in stilte op een meditatiekussen te zitten, vinden wij het aspect play heel belangrijk. Gasten kunnen in ons atelier schilderen en boetseren, en je hoeft echt geen Picasso of Giacometti te fabriceren. We worden van jongs af aan zo geconditioneerd dat alles een goed resultaat moet opleveren. Waarom? Je mag ook spélen, nieuwe dingen uitproberen omdat je nieuwsgierig bent. Zo ben ik amuzikaal, maar we hebben een piano staan en onlangs ben ik erop begonnen, met als uitdaging het puur voor de lol te doen.”
Nicole: “Helemaal met Fleur eens. Ik probeer ook tegen mezelf te zeggen dat niet alles perfect hoeft, maar eerlijk gezegd lukt dat me nog niet altijd.”
Jeugdbelofte
Als kind spendeerde Nicole met haar ouders en zussen diverse vakanties in Zuid-Afrika. Na haar studie aan de Hogere Hotelschool deed ze er een halfjaar vrijwilligerswerk in een hiv-kliniek. “Ik heb me altijd sterk verbonden gevoeld met het land en beloofde mezelf: ooit ga ik hier wonen.” Dat duurde nog even. Twaalf jaar geleden nam ze het merk Danerolles (de zelfbakcroissants) over van het Franse concern Danone. Leuk en interessant voor een paar jaar, maar niet haar wereld.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
“Commercieel en hard, erg mannelijk.” Na zeven jaar vond ze het welletjes en ging haar dromen achterna. Ze stapte uit het bedrijf en ging op zoek naar een plek die haar hart raakte. In Zuid- Frankrijk, Nederland en op Ibiza vond ze het niet. Tot ze zich, als gast van een bruiloft in Zuid-Afrika, haar jeugdbelofte herinnerde. “Die week heb ik twee lokale makelaars uitgelegd wat ik zocht. Een estate, misschien een farm, waar het voelde als thuiskomen – een voorwaarde om een plek te creëren waar ik mensen wil ontvangen. Weer in Nederland vroeg ik een vriendin of ik de ideale plek ooit nog zou vinden. Net als een waanzinnige nieuwe liefde. ‘Lieverd, het komt allebei snel’, antwoordde ze.” Diezelfde avond kreeg Nicole de farm doorgemaild, een dag erna ontmoette ze Fleur.
In het diepe springen
Fleur: “Ik was net terug in Nederland na zeven jaar in China te hebben gewoond. Vriendinnen van mij, een lesbisch stel, hebben kindjes gemaakt met mijn beste vriendje. Ik was dus ‘tante Fleur’ die eens in de zo veel tijd met cadeautjes langskwam. Nicole bleek ook bevriend met die vrouwen te zijn en herkende mij van foto’s. ‘Hé, ben jij die Fleur uit China?’ vroeg ze. Een halfjaar later, op een feestje van fashion week, kwamen we elkaar opnieuw tegen en sloeg de vonk over.”
Fleur had nog wel iets uit te vogelen. “Ik had nooit eerder een relatie met een vrouw gehad, dus ik vroeg me wel af of ze mijn grote liefde was óf mijn nieuwe beste vriendin. Ze bleek beiden.” Verbaasd dat ze op een vrouw viel was ze niet. “Verliefd is verliefd, dit keer op een waanzinnige vrouw. Een week later vloog Col naar de farm om te kijken of het goed voelde en kwam insanely smitten terug. Na drie maanden daten vroeg ze me: hoe sta jij erin, want ik gá.”
Tekst gaat verder onder de afbeeldingen.
